υποχειριότητα

η / ὑποχειριότης, -ητος, ΝΜΑ [ὑποχείριος]

το να είναι κανείς υποχείριος, υποταγή

νεοελλ.

στρ. η μειονεκτική κατάσταση ενός στρατεύματος που βρίσκεται υπό τα εχθρικά πυρά και δεν μπορεί να μετακινηθεί.